Εκείνοι που δεν τα ξέρουν, θα διαπιστώσουν πως είναι λίγα εκείνα που χρειάζεται να ξέρουν, και εύκολα να τα μάθουν και να τα θυμούνται. Ας τα τυπώσουν να τα μοιράσουν, ας τα διαβάσουν, ας τα δώσουν και στα παιδιά τους να τα διαβάσουν, και εκείνα στους συμμαθητές τους, ας τα δώσουν στους συγγενείς, στους φίλους, στους συναδέλφους και συνεργάτες. Ας τα ξαναγράψουν με πιο απλά λόγια από τα δικά μου. Ας διαφωτίσει ο κάθε έλληνας τον διπλανό του έλληνα. Πέντε απλά πράματα είναι κι όμως οι ολιγαρχικοί τύραννοι μας κάνανε τις ζωές μας κομμάτια.
Πολίτευμα και Οικονομικό Σύστημα
Πολίτευμα είναι ένα σύνολο θεσμών, κανόνων και διαδικασιών που καθορίζουν πως μοιράζεται η πολιτική εξουσία ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας.
Οικονομικό σύστημα είναι ένα δόγμα που καθορίζει ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής (χωράφια, τρακτέρια, τράπεζες, εργοστάσια, επιχειρήσεις, καράβια, κλπ), το κράτος ή οι ιδιώτες, και πως μοιράζεται ο παραγόμενος πλούτος ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας.
Τα πολιτεύματα είναι δύο:
- Η ολιγαρχία και οι παραλλαγές της (μοναρχία, κοινοβουλευτισμός, κλπ)
- και η δημοκρατία.
Τα οικονομικά συστήματα (καπιταλισμός και σοσιαλισμός βασικά) και οι παραλλαγές τους είναι δόγματα. Παρόμοια με τα θρησκευτικά δόγματα. Για να εφαρμοστούν απαιτούν ολιγαρχικά πολιτεύματα.
Σκόπιμη συσκότιση του τι είναι πολίτευμα και τι οικονομικό σύστημα.
Η συσκότιση και το μπέρδεμα ανάμεσα στο τι είναι πολίτευμα και στο τι είναι οικονομικό σύστημα, είναι σκόπιμη. Βολεύει την ολιγαρχία. Δεξιά και αριστερή ολιγαρχία. Γι' αυτό ακόμη και οι πιο διαβασμένοι πολιτικά πολίτες (πχ κάποιοι αριστεροί) δυσκολεύονται να διακρίνουν τι είναι πολίτευμα και τι είναι οικονομικό σύστημα.
- Οταν έχουμε ολιγαρχικό πολίτευμα ο πλούτος συγκεντρώνεται και αυτός σε χέρια ολίγων. Οτι οικονομικό σύστημα και να έχουμε (καπιταλισμός ή σοσιαλισμός αδιάφορο) η πολιτική ολιγαρχία οδηγεί στην οικονομική ολιγαρχία.
- Οταν θα έχουμε δημοκρατία, δηλαδή όταν ΚΑΙ τις οικονομικές αποφάσεις θα τις παίρνει άμεσα και αυτοπροσώπως το σύνολο του εκλογικού σώματος, ο δήμος, τότε θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε αν αυτός ο δήμος, είναι τόσο ανόητος ώστε να συνεχίσει να επιτρέπει να τον εκμεταλλεύονται οικονομικά.
Πολιτεύματα και Εξουσίες
Οι εξουσίες είναι τρεις
- η εκτελεστική (κυβέρνηση και δημόσιες υπηρεσίες)
- η νομοθετική (βουλή)
- η δικαστική
Εξουσίες και Ολιγαρχία
Στα ολιγαρχικά πολιτεύματα οι εξουσίες ασκούνται και ελέγχονται από λίγους.Στην μοναρχία ο βασιλιάς διορίζει μια κυβέρνηση της αρεσκείας του (εκτελεστική), φτιάχνει ότι νόμο θέλει ο ίδιος (νομοθετική), και διορίζει και τους δικαστές (δικαστική).
Στον κοινοβουλευτισμό (Ελλάδα, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Κίνα, πρώην ΕΣΣΔ, Β. και Ν. Κορέα, Κίνα, Κούβα) ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος της χώρας εκλέγεται ανά 4-ετία, η επανεκλογή του είναι απεριόριστη, διορίζει την κυβέρνηση (εκτελεστική), επιλέγει ο ίδιος ποιοι θα είναι υποψήφιοι για βουλευτές ώστε να μπορεί να νομοθετεί οτι θέλει (νομοθετική), και διορίζει και την ηγεσία της δικαιοσύνης (δικαστική). Οι δικαστές είναι επαγγελματίες ελεγχόμενοι από την ηγεσία τους.
Εξουσίες και Δημοκρατία
Στην δημοκρατία οι εξουσίες ασκούνται από όλους και ελέγχονται από όλους.- (νομοθετική) Νομοθέτες είναι όλοι οι πολίτες. Οι νόμοι ψηφίζονται από όλους. Από τον δήμο. Ολοι αυτοπροσώπως.
- (εκτελεστική) Προέδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, δήμαρχοι και λοιποί δημόσιοι άρχοντες, προκύπτουν οι περισσότεροι με κλήρωση ανάμεσα σε όλους και οι ελάχιστοι με εκλογή (κάλπη), όταν το αξίωμά τους απαιτεί τεχνική κατάρτιση. Η θητεία τους είναι το πολύ ετήσια. Και δεν ξαναπαίρνουν ποτέ την ίδια θέση. Δηλαδή δημόσιοι άρχοντες γίνονται όλοι οι πολίτες, με κλήρωση και εκ περιτροπής, και κάποιοι λίγοι με εκλογή.
- (δικαστική) Δικαστές γίνονται όλοι οι πολίτες με κλήρωση ανάμεσα σε όλους. Οι δικαστές δεν είναι επαγγελματίες δικαστές.
Θραξ Αναρμόδιος
Διαβάστε επίσης:
Η δημοκρατία και οι τρεις εξουσίες
Με βάση τις πληροφορίες που έχουμε λοιπόν, από την αρχαιότητα για το τι είναι δημοκρατία, για να θεωρήσουμε ένα σημερινό πολίτευμα ως δημοκρατία, θα πρέπει για το πολίτευμα αυτό να ισχύουν τα παρακάτω
Α. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ:
Το σώμα όλων των πολιτών με δικαίωμα ψήφου (το δικό μας εκλογικό σώμα δηλαδή), και μόνο αυτό το σώμα, αποφασίζει για το τι άλλα όργανα, σώματα και θεσμοί θα υπάρχουν στο πολίτευμα (πχ βουλή, ως νομο-παρασκευαστικό μόνο σώμα φυσικά και όχι νομοθετικό, υπουργεία ποια και πόσα, δικαστήρια ποια και πόσα, κλπ κλπ). Το σώμα όλων των πολιτών με δικαίωμα ψήφου, μπορεί να αλλάξει όποτε θέλει τις αποφάσεις του, δηλαδή τους θεσμούς της πολιτείας που θέσπισε με προηγούμενή του απόφαση
Το σώμα όλων των πολιτών με δικαίωμα ψήφου είναι το μόνο σώμα που έχει δικαίωμα και εξουσία να ψηφίζει νόμους, δηλαδή να νομοθετεί. (Δηλαδή στην δημοκρατία νομοθέτης είναι ο απλός πολίτης και όχι ο επαγγελματίας βουλευτής των κοινοβουλευτικών καθεστώτων της ολιγαρχίας.)
[Σημείωση: Για να έχουμε σε ισχύ τα δύο παραπάνω ΔΕΝ σημαίνει πως αναγκαστικά πρέπει να μαζεύονται όλοι οι πολιτες σε μια πλατεία για γενική συνέλευση/εκκλησία του δήμου. Μπορεί οι αποφάσεις να παίρνονται με ηλεκτρονικό τρόπο μέσω ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων που στοιχίζουν ελάχιστα (πχ. ΑΤΜ στις τράπεζες, πχ ΚΙΝΟ στα προπατζήδικα, πχ Δίκτυο Περικλής κλπ κλπ). Πάντως σε όλες τις περιπτώσεις οι αποφάσεις αυτές πρέπει να ληφθούν με ΑΜΕΣΗ συμμετοχή του κάθε πολίτη και όχι με αντιπρόσωπο, πληρεξούσιο ή βουλευτή.]
Β. ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ:
Εφόσον το σώμα των πολιτών αποφάσισε για τα κυβερνητικά του όργανα (κυβέρνηση και υπουργεία κλπ κλπ), ποια και πόσα θέλει να είναι, τότε για τα όργανα αυτά και αυτούς που θα τα στελεχώνουν πρέπει να ισχύουν τα εξής
- Οι θητείες στα κυβερνητικά αξιώματα είναι το περισσότερο ετήσιες.
- Απαγορεύεται η ανάδειξη στο ίδιο αξίωμα, του ίδιου προσώπου για δεύτερη φορά, μέχρι να περάσουν από εκείνο το αξίωμα όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την θέση αυτή
- Η ανάδειξη στην πλειοψηφία των κυβερνητικών αξιωμάτων γίνεται με κλήρωση, μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων. Η ανάδειξη με εκλογή γίνεται για τα ελάχιστα εκείνα αξιώματα που απαιτούν ειδίκευση και κατάρτιση, πχ πρόεδρος του ΙΓΜΕ. [Σημείωση: αυτά όμως είναι θέματα που τα αποφασίζει στις λεπτομέρειές τους, το σώμα των πολιτών. Απλώς η ΚΛΗΡΩΣΗ για τα περισσότερα κυβερνητικά αξιώματα είναι η ένδειξη αν έχουμε δημοκρατία ή ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ]
- Καταγράφονται τα περιουσιακά στοιχεία ("και των γονέων") του κάθε αξιωματούχου πριν και μετα την θητεία του. Ο αξιωματούχος δίνει απολογισμό στο πέρας της θητείας του και έχει ποινική ευθύνη (η πολιτική ευθύνη είναι τζάμπα κοροϊδία) όχι μόνο για τις βρωμιές του αλλά και για τα λάθη του. Χωρίς καμμία ειδική ποινική ή άλλη ασυλία έναντι των άλλων πολιτών.
Γ. ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Εφόσον το σώμα των πολιτών αποφάσισε για το ποια, ποιων τύπων και πόσα δικαστήρια απαιτούνται, τότε οι θέσεις των δικαστών για τα δικαστήρια αυτά στελεχώνονται πάντα με κλήρωση και μάλιστα λίγο πριν την εκδίκαση, μεταξύ όλων των πολιτών που ενδιαφέρονται να είναι υποψήφιοι δικαστές.
[Σημείωση: Στην δημοκρατία οι δικαστές είναι πάντα λαϊκοί κληρωτοί δικαστές. Η δημοκρατία θεωρεί πως ΚΑΙ η απονομή δικαιοσύνης είναι πολιτικό ζήτημα και όχι τεχνικό-νομοτεχνικό ζήτημα. Τεχνικό ζήτημα είναι η οδήγηση αυτοκινήτου γι' αυτό ζητάμε από κάποιον να πάει στη Σχολή Οδηγών και νάχει και άδεια. Διαφορετικά καταντάμε να έχουμε χιλιάδες επί χιλιάδων νόμους και παρόλα αυτά να παίρνουμε δικαιοσύνη κακής ποιότητας. Σαφώς, στην εποχή μας, τα δικαστήρια αυτά θα περιλάμβαναν και βοηθητικό προσωπικό, δηλαδή επαγγελματίες νομικούς, λογιστές, γραφείς, και κάθε τεχνικό που θα έκρινε ένα δικαστήριο ότι του χρειάζεται.]
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
