Ημέρα ψήφισης των μέτρων των 11,?? δις στη βουλή των Ελλήνων..
Η ολομέλεια είναι ανήσυχη, το πακέτο μέτρων είναι απάνθρωπο. Η επίμονα παράλογη επιβολή του είναι φαινόμενο προς μελέτη. Ακόμα και οι υπάλληλοι της βουλής δεν είναι ψύχραιμοι ως συνήθως. Σίγουρα τα νέα μέτρα είναι απεχθή αλλά και κάτι άλλο συμβαίνει. Κάτι άλλο νιώθουν όλοι μέσα στο κοινοβούλιο αλλά δε ξέρουν τι. Κάτι πρωτόγνωρο, κάτι δυνατό πρόκειται να συμβεί.
Ο πρόεδρος της βουλής ετοιμάζει τα χαρτιά του για να αρχίσει η ψήφιση. Τα φώτα σβήνουν μέσα από μια εκτυφλωτική λάμψη. Υπάρχει παντού σιωπή και σκοτάδι. Δεν ακούγεται ψίθυρος, δεν ακούγεται κίνηση. Μια λάμψη κατεβαίνει από το ταβάνι της αίθουσας και κάθεται ψηλά πάνω από το πρόεδρο της βουλής. Κανείς δε κουνιέται. Κανείς δε μπορεί να κουνηθεί. Θέλουν αλλά δε μπορούν. Η λάμψη δυσκολεύει τα μάτια των βουλευτών να δουν τι περιέχει. Προσπαθούν ενώ κάθονται ακούνητοι στις θέσεις τους αλλά είναι δύσκολο. Σιγά σιγά όμως η λάμψη παίρνει μια μορφή � �νθρωπινή, τεράστια σε μέγεθος, περίπου στα 3 μέτρα ύψος αλλά εντελώς καλλίγραμμη. Είναι ένας άνθρωπος απροσδιόριστου φύλου που φοραει μια λευκή στολή που τον καλύπτει από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Στο ύψος του στέρνου και κατά το ήμισυ μέσα σε αυτό βρίσκεται μια μικρογραφία της Γης σε μέγεθος μπάλας του μπάσκετ η οποία γυρίζει πολύ γρήγορα. Το σώμα του είναι απίστευτα γυμνασμένο αλλά ακούνητο. Το κεφάλι καλύπτεται πλήρως από τη λευκή στολή όμως από τη θέση των ματιών βγαίνει ένα πρασινομπλέ χρώμα. Όλοι νιώθουν μια ζεστασιά και μια ασφά� �εια. Το φωτεινό πλάσμα τους μιλαει μέσα στο μυαλό τους και όλοι το καταλαβαίνουν και ηρεμούν. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο προεδρείο κατεβαίνουν κάτω και κάθονται στριμωγμένα στα έδρανα μαζί και με τους υπαλλήλους. Ο φωτεινός άνθρωπος στέκεται με τα πόδια πάνω στο προεδρείο και όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται από κάτω του. Πολλές ακόμα μικρές λάμψεις και εμφανίζονται μέσα στην ελληνική βουλή η καγκελάριος Μερκελ, ο Σόϊμπλε, ο Ρέσλερ, η τρόικα, ο Γιούνκερ, ο Ρόμπαι, ο Ρεν, ο Ραιχενμπαχ, παγκόσμιοι τραπεζίτες, πρόεδροι επενδυτικών/κερδοσκοπ ικών ομίλων, υπέρμετρα πλούσιοι και παρανοϊκοί πολεμοχαρείς στρατόκαυλοι.
Όλοι είναι ακούνητοι, ήρεμοι και με το βλέμμα στραμμένο στο φωτεινό άνθρωπο. Το χρώμα των ματιών του τώρα γίνεται κίτρινο και ένας διαχωρισμός λαμβάνει μέρος. Οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΑΝΕΛ ξεχωρίζουν από όλους τους άλλους καθώς μεταφέρονται κάτω από τον φωτεινό άνθρωπο στο προεδρείο με το βλέμμα τους στραμμένο σε όλους τους υπόλοιπους. Ο φωτεινός άνθρωπος αιωρείται λίγο πιο πάνω από το έδρανο του προεδρείου και τα μάτια του γίνονται κόκκινα. Αυτοί που είναι απέναντι του αρχίζουν να νιώθουν τώρα φόβο. Είναι ακούνητοι αλλά τα μάτια το υς είναι γουρλωμένα. Αρχίζουν να φωνάζουν, ο Σαμαράς κλαψουρίζει σαν γατούλα παρακαλώντας για έλεος, η Μερκελ να σκούζει «νάιν,νάιν», ο Βενιζέλος εκλιπαρεί να τον αφήσει και υπόσχεται ότι δεν θα ξαναπειραξει ποτέ κανέναν. Όλοι έχουν αρχίσει να φωνάζουν και να κλαίνε. Οι βουλευτές των 3 άλλων κομμάτων που διαχωρίστηκαν δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Δεν ακούν τι λέει στα κεφάλια των από κάτω ο φωτεινός άνθρωπος.
Εκατοντάδες κραυγές ακούγονται σαν μία. Μια κραυγή ταυτόχρονη απ' όλους τόσο οδυνηρή, τόσο βαθιά, τόσο λυτρωτική. Μετά σιωπή. Σκοτάδι. Τα φώτα της βουλής ανάβουν. Ο φωτεινός άνθρωπος δεν φωτίζει πια την αίθουσα του κοινοβουλίου αλλά οι λαμπτήρες. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, και ΑΝΕΛ κοιτανε τους υπόλοιπους με το στόμα ανοιχτό. Αμέσως ακούγονται τσιριχτά από πολλές γυναίκες βουλευτές. Δεν έχουν χέρια. Κανένας από τους από κάτω. Όλοι είναι χωρίς χέρια. Δεν υπάρχει πουθενά αίμα. Κανείς δεν είναι πληγωμένος. Απλά δεν έχουν χέρια. Ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, ο Πολύδωρας (και η κόρη του μαζί), ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης, ο Λοβέρδος, η Πιπιλή, η Γεννηματά, η Μέρκελ, ο Τόμσεν και όλοι οι υπόλοιποι είναι χωρίς χέρια. Ούτε αριστερό ούτε δεξί. Τα σακάκια των κουστουμιών πέφτουν άδεια, τα ταγέρ των γυναικών επίσης. Οι κραυγές απόγνωσης πληθαίνουν, άντρες γυναίκες κλαίνε. Δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να ακουμπήσουν τους εαυτούς τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να αγκαλιάσουν τους δικούς τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να υπογράψουν τις μπούρδες που υπέγραφαν τόσα χρόνια. Η Παπαρήγα και ο Τσίπρας τρέ χουν να βοηθήσουν τον Σόϊμπλε που δεν έχει ούτε πόδια.
pankou1981
Η ολομέλεια είναι ανήσυχη, το πακέτο μέτρων είναι απάνθρωπο. Η επίμονα παράλογη επιβολή του είναι φαινόμενο προς μελέτη. Ακόμα και οι υπάλληλοι της βουλής δεν είναι ψύχραιμοι ως συνήθως. Σίγουρα τα νέα μέτρα είναι απεχθή αλλά και κάτι άλλο συμβαίνει. Κάτι άλλο νιώθουν όλοι μέσα στο κοινοβούλιο αλλά δε ξέρουν τι. Κάτι πρωτόγνωρο, κάτι δυνατό πρόκειται να συμβεί.
Ο πρόεδρος της βουλής ετοιμάζει τα χαρτιά του για να αρχίσει η ψήφιση. Τα φώτα σβήνουν μέσα από μια εκτυφλωτική λάμψη. Υπάρχει παντού σιωπή και σκοτάδι. Δεν ακούγεται ψίθυρος, δεν ακούγεται κίνηση. Μια λάμψη κατεβαίνει από το ταβάνι της αίθουσας και κάθεται ψηλά πάνω από το πρόεδρο της βουλής. Κανείς δε κουνιέται. Κανείς δε μπορεί να κουνηθεί. Θέλουν αλλά δε μπορούν. Η λάμψη δυσκολεύει τα μάτια των βουλευτών να δουν τι περιέχει. Προσπαθούν ενώ κάθονται ακούνητοι στις θέσεις τους αλλά είναι δύσκολο. Σιγά σιγά όμως η λάμψη παίρνει μια μορφή � �νθρωπινή, τεράστια σε μέγεθος, περίπου στα 3 μέτρα ύψος αλλά εντελώς καλλίγραμμη. Είναι ένας άνθρωπος απροσδιόριστου φύλου που φοραει μια λευκή στολή που τον καλύπτει από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Στο ύψος του στέρνου και κατά το ήμισυ μέσα σε αυτό βρίσκεται μια μικρογραφία της Γης σε μέγεθος μπάλας του μπάσκετ η οποία γυρίζει πολύ γρήγορα. Το σώμα του είναι απίστευτα γυμνασμένο αλλά ακούνητο. Το κεφάλι καλύπτεται πλήρως από τη λευκή στολή όμως από τη θέση των ματιών βγαίνει ένα πρασινομπλέ χρώμα. Όλοι νιώθουν μια ζεστασιά και μια ασφά� �εια. Το φωτεινό πλάσμα τους μιλαει μέσα στο μυαλό τους και όλοι το καταλαβαίνουν και ηρεμούν. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο προεδρείο κατεβαίνουν κάτω και κάθονται στριμωγμένα στα έδρανα μαζί και με τους υπαλλήλους. Ο φωτεινός άνθρωπος στέκεται με τα πόδια πάνω στο προεδρείο και όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται από κάτω του. Πολλές ακόμα μικρές λάμψεις και εμφανίζονται μέσα στην ελληνική βουλή η καγκελάριος Μερκελ, ο Σόϊμπλε, ο Ρέσλερ, η τρόικα, ο Γιούνκερ, ο Ρόμπαι, ο Ρεν, ο Ραιχενμπαχ, παγκόσμιοι τραπεζίτες, πρόεδροι επενδυτικών/κερδοσκοπ ικών ομίλων, υπέρμετρα πλούσιοι και παρανοϊκοί πολεμοχαρείς στρατόκαυλοι.
Όλοι είναι ακούνητοι, ήρεμοι και με το βλέμμα στραμμένο στο φωτεινό άνθρωπο. Το χρώμα των ματιών του τώρα γίνεται κίτρινο και ένας διαχωρισμός λαμβάνει μέρος. Οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΑΝΕΛ ξεχωρίζουν από όλους τους άλλους καθώς μεταφέρονται κάτω από τον φωτεινό άνθρωπο στο προεδρείο με το βλέμμα τους στραμμένο σε όλους τους υπόλοιπους. Ο φωτεινός άνθρωπος αιωρείται λίγο πιο πάνω από το έδρανο του προεδρείου και τα μάτια του γίνονται κόκκινα. Αυτοί που είναι απέναντι του αρχίζουν να νιώθουν τώρα φόβο. Είναι ακούνητοι αλλά τα μάτια το υς είναι γουρλωμένα. Αρχίζουν να φωνάζουν, ο Σαμαράς κλαψουρίζει σαν γατούλα παρακαλώντας για έλεος, η Μερκελ να σκούζει «νάιν,νάιν», ο Βενιζέλος εκλιπαρεί να τον αφήσει και υπόσχεται ότι δεν θα ξαναπειραξει ποτέ κανέναν. Όλοι έχουν αρχίσει να φωνάζουν και να κλαίνε. Οι βουλευτές των 3 άλλων κομμάτων που διαχωρίστηκαν δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται. Δεν ακούν τι λέει στα κεφάλια των από κάτω ο φωτεινός άνθρωπος.
Εκατοντάδες κραυγές ακούγονται σαν μία. Μια κραυγή ταυτόχρονη απ' όλους τόσο οδυνηρή, τόσο βαθιά, τόσο λυτρωτική. Μετά σιωπή. Σκοτάδι. Τα φώτα της βουλής ανάβουν. Ο φωτεινός άνθρωπος δεν φωτίζει πια την αίθουσα του κοινοβουλίου αλλά οι λαμπτήρες. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, και ΑΝΕΛ κοιτανε τους υπόλοιπους με το στόμα ανοιχτό. Αμέσως ακούγονται τσιριχτά από πολλές γυναίκες βουλευτές. Δεν έχουν χέρια. Κανένας από τους από κάτω. Όλοι είναι χωρίς χέρια. Δεν υπάρχει πουθενά αίμα. Κανείς δεν είναι πληγωμένος. Απλά δεν έχουν χέρια. Ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, ο Πολύδωρας (και η κόρη του μαζί), ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης, ο Λοβέρδος, η Πιπιλή, η Γεννηματά, η Μέρκελ, ο Τόμσεν και όλοι οι υπόλοιποι είναι χωρίς χέρια. Ούτε αριστερό ούτε δεξί. Τα σακάκια των κουστουμιών πέφτουν άδεια, τα ταγέρ των γυναικών επίσης. Οι κραυγές απόγνωσης πληθαίνουν, άντρες γυναίκες κλαίνε. Δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να ακουμπήσουν τους εαυτούς τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να αγκαλιάσουν τους δικούς τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να υπογράψουν τις μπούρδες που υπέγραφαν τόσα χρόνια. Η Παπαρήγα και ο Τσίπρας τρέ χουν να βοηθήσουν τον Σόϊμπλε που δεν έχει ούτε πόδια.
pankou1981
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment