Λυπάμαι αν θα απογοητεύσω κάποιους φίλους που ξεκινάνε τη σημερινή ημέρα πεφήφανοι για την απεργία της γνωστής και μη εξαιρετέας ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ πάντα στην Ομόνοια, αλλά δεν θα πάω. Για τη τιμή των όπλων ίσως δεν θα πάω στη δουλειά μου, παρόλο που κανείς άλλος δεν θα λείψει, αλλά δεν θα πάω στις κινητοποιήσεις. Και το ΓΙΑΤΙ είναι πολύ σοβαρό.
Το ΓΙΑΤΙ λοιπόν.
17 Ιουνίου 2012 - ΝΔ έλαβε 29,6% των ψήφων. 12% το ΠΑΣΟΚ. 37,5% ήταν η αποχή. Δηλαδή 41% των Ελλήνων ψηφοφόρων μετά από τρία χρόνια κυβερνητικής ασυδοσίας, εξευτελισμού κάθε έννοιας δημοκρατίας και τσεκουρώματος κάθε ελπίδας για το μέλλον των ιδιών και των παιδιών τους, ψήφισαν σε ποσοστό 41% τους συνυπογράφοντες τη σφαγή και 37% δεν μπήκαν καν στο κόπο να πάνε στη κάλπη. Το υπόλοιπο ποσοστό περίμενε το σύνθημα από τους κομματικούς μηχανισμούς που υποστηρίζει, μήπως και κάνουν κάτι για αυτή την απόλυτη ξεφτίλα.
Κι αφού έχουμε φτάσει ήδη Σεπτέμβριο με τη Τρόικα να αλωνίζει δυο μήνες στα λημέρια μας και να διατάζει πότε θα φάμε και πότε θα χέσουμε, και κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρα την ώρα που συνομιλούσε με τους υπαλλήλους τους έβλεπε ανθρώπους ήσυχους να πηγαίνουν στη δουλειά τους κι άλλους να πίνουν το γνωστό φραπέ στις καφετέριες, ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ, το κανόνισαν το θέμα, απλά περιμένουμε πότε θα το σερβίρουν σε μια Βουλή που δεν θα κάνει ΤΙΠΟΤΑ για να αποτρέψει ακόμα μια υπογραφή ντροπής και αίσχους
Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ το ΠΑΜΕ καλούν το λαό στην 24ωρη ΛΙΤΑΝΕΙΑ. Γιατί από ότι κατάλαβα δεν έχουμε κάποια εξέγερση σήμερα. Σαν λιτανεία το κατάλαβα. Εμείς θα πάμε εκεί, εσείς παραπέρα, θα τριγυρνάμε για δυο-τρεις-τέσσερις (?) ώρες στους δρόμους και θα τρομοκρατήσουμε το σύμπαν με τη μαζική παρουσία μας. Η μαζική παρουσία όπως ήδη γνωρίζουμε δεν θα περιέχει χιλιάδες εργαζόμενους που πολύ απλά θα πάνε στη δουλειά τους.
Θα τρομοκρατηθεί η κυβέρνηση και η Τρόικα από μια 24ωρη απεργία που δεν είναι καν 24ωρη γιατί κατά το μεσημεράκι όλοι γυρνάνε σπίτι. Κι εγώ κάτι τέτοια φαντασιονόμουν σε όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσει που συμμετείχα. Και όλες τις μέρες που ξεροστάλιασα στο Σύνταγμα. Και με όλα τα χημικά που έφαγα στη μούρη. Και με όλη τη κοροϊδία που εισέπραξα γιατί οι μεν πουλάγανε φούμαρα και οι δε με ονόμαζαν μ@λακισμένη απολιτίκ αγανακτισμένη.
Κι ακούω σήμερα ξανά το πλήθος να φωνάζει γενική απεργία. Το πλήθος που ψήφισε ξανά, που τις υπόλοιπες μέρες εισπράττει τους πετσοκομένους μισθούς, που περιμένει μάταια τη σύνταξη, που ψάχνει απεγνωσμένα για φάρμακα, που κοιτάζει τους άστεγους και τους πεινασμένους να ψάχνουν τα σκουπίδια, που μετράει δυο εκατομμύρια ανέργους που παρακαλάνε ακόμα και για ένα μεροκάματο ότι ναναι, που βλέπει "εταίρους" Ευρωπαίους να παρελάζουν μέσα στα Υπουργεία και να διατάζουν, που κάνει ένα διάλειμμα από τις ουρές στην Εφορία, στη ΔΕΗ, στις Τράπεζες (όπου ικετεύει για μια ρύθμιση για τα χαράτσια) για να στηθεί στις ουρές για αποδωδικοποιητή για να συνεχίσει να βλέπει τα χουντοκάναλα.....
Μ΄αυτό το πλήθος εγώ πρέπει να συμπορευτώ και να γίνω μια φωνή και μια αγκαλιά για τέσσερις ώρες, γιατί τώρα κ@υλωσε στα γνωστά και μη εξαιρετέα άχρηστα και παρασιτικά συνδικάτα να κάνουν απεργία....
I am too old for all this shit....
Να πας κι εσύ δεθελοντής, γιατί αν δεν πας θα'ρθουν να σε ψάξουνε... όπως έλεγε εκείνο το παλιό τραγουδάκι. Να πας. Εγώ είμαι ένα άχρηστο τομάρι και θα λουφάξω στη γωνιά μου. Κι εύχομαι με όλη μου τη ψυχή να κάνω λάθος. Κι ας μείνω έξω από τη σπουδαία σελίδα της ιστορίας που θα γραφτεί σήμερα. Ας γίνει και τρίψτε μου στη μούρη όλες αυτές τις ανοησίες που έγραψα παραπάνω.
Σήμερα θα είμαι ψηλά σ΄ενα λόφο και θα κοιτάζω εσάς και τη μιζέρια σας και δεν θα με νοιάζει γιατί είμαι ο Χουλκ!
Κι αν σκεφτόντουσαν όλοι σαν και μένα θα μου πεις έτσι? Δεν θα κατέβαινε κανείς. Και λοιπόν? Από πότε το κατέβασμα περιπάτου αποτελεί ανατροπή σ΄ενα λαό που τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου απλά σωπαίνει και υπομένει? Η Ισπανία ταράζεται από ατέλειωτες διαδηλώσεις, το ίδιο και η Πορτογαλία που αναγκάζει τη κυβέρνηση να πάρει πίσω τις αισχρές αναγγελίες της, η Ιταλία ετοιμάζεται, όλοι μας δείχνουν σαν το άθλιο παράδειγμα. Φωνάζουν κατεβείτε όλοι κάτω σε απεργίες διαρκείας για να μην ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ σαν την Ελλάδα. Ακόμα κι ο Ομπάμα στα προεκλογικά του παιχνίδια μας ανέφερε σαν παράδειγμα για αποφυγή. Έχουμε γίνει αντικείμενο επιστημονικής παρατήρησης με θέμα "τι άλλο θα τους κάνουν ακόμα για να ξεσηκωθούν?"
Kι η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ το ΠΑΜΕ και τα λοιπά σωματεία καλούν σε 24 ωρη απεργία με συγκεκριμένες πλατείες που ο καθένας θα μαζέψει το κοπάδι του και συγκεκριμένο ωράριο έναρξης και λήξης. Ένα κοπάδι που μόλις τρεις μήνες πριν πήγε στις κάλπες τρομοκρατημένο μη τυχόν και φύγει από το ευρώ, και την επόμενη μέρα γίνει η Δευτέρα Παρουσία στην Ελλάδα!! Κι όσο για τις φωνές που λένε απεργία διαρκείας ποιές είναι? Τα μπλογκ, τα φόρουμ, τα φατσοβιβλία? Οι πρώην αγανακτιμένοι νυν λουφαγμένοι? Υπάρχει ανακοίνωση από την ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ και τα υπόλοιπ α σωματεία πως ΣΗΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Μήπως έχει βγει τέτοια ανακοίνωση και δεν το πήρα πρέφα? Να μου το πει κάποιος ρε παιδιά μην είμαι τόσο άσχετη....
Για πρώτη φορά δεν θα πάω, γιατί δεν άκουσα ούτε μια σοβαρή πρόταση που να με κάνει να πιστέψω πως θα είναι κάτι άλλο από όλες τις προηγούμενες παρελάσεις - συγνώμη απεργίες ήθελα να πω....
Ισως αυτή η ανάρτηση μοιάζει σαν τη μύγα μες το γάλα σήμερα. Είναι όμως απλά μια φωνή που βγαίνει από κάποιον που κοιτάζει πια όλο το δάσος κι όχι το δέντρο. Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μέχρι να βρούμε το δρόμο μας. Αν το καταφέρουμε. Τόσες δεκαετίες συμμετοχής στο άθλιο πανηγύρι που γινόταν εις βάρος της πατρίδας μας, τόσες δεκαετίες σιωπηλής αποδοχής κάθε αίσχους, δεν έγιναν με τη βοήθεια συνειδητοποιημένων και άξιων πολιτών. Δεν έγιναν με τη ψήφο πολιτών που επιζητούσαν αξίους και ικανούς. Αυτό το πλήθος πελατών, αδιάφορων ή απλά φοβισμ ένων δεν αλλάζει πουκάμισο σε μια νύχτα... Είναι πολύ βαθιά η αλλοίωση των συνειδήσεων. Είναι τεράστια η προσπάθεια να αλλάξουμε κι αυτή η αλλαγή δεν γίνεται επειδή κάποιος ξαφνικά εχασε τη δουλειά του ή άρχισε να βλέπει το φάντασμα της πείνας και της δυστυχίας να εμφανίζεται μπροστά του.
Χρειάζονται πολλά πράγματα να αλλάξουν μέσα μας για να αλλάξουμε και το έξω. Κι όλα αυτά που έχουν φέρει την ελληνική κοινωνία σ΄αυτή τη κατάντια είναι χρόνιες πληγές που δεν κλείνουν με παρελάσεις και ντουντούκες. Και δεν ξέρω πόσοι στ΄αληθεια άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να βγουν από το σκοτάδι. Δεν ξέρω πόσοι μπορούν ακόμα και να το αναγνωρίσουν στο αληθινό του μέγεθος. Αν υπήρχε αυτή η αφύπνιση δεν θα βλέπαμε ακόμα το κόσμο να συσπειρώνεται γύρω από όλες εκείνες τις πολιτικές συμμορίες που είναι όλες υπεύθυνες για αυτή την εικόνα π� �υ έχει σήμερα η πατρίδα μας. Δεν θα βλέπαμε το κόσμο να παρασύρεται τόσο εύκολα από κούφια λόγια ακόμα κι από τους κάθε λογής απατεώνες που συνεχίζουν με θράσος να επιβιώνουν και να αρθρώνουν λόγο, ακόμα. Ομως το βλέπουμε....
Ιστορίες Συνωμοσίας
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment