Φασισμός είναι το απόλυτο κακό μέσα σε μία απόλυτη ασάφεια ορίων.
Δεν υπάρχει χειρότερος χαρακτηρισμός, είναι η απόλυτη ύβρις. Έχει την αποκλειστικότητα της μεγαλύτερης βρισιάς με την οποία μπορείς να στολίσεις κάποιον.
Είναι μία εθνικιστική πνευματική φυλακή, βυθισμένη μέσα στο σκοτάδι. Ένα μαύρο κελί χωρίς πόρτες και παράθυρα στο οποίο μερικοί άνθρωποι επέλεξαν, οικιοθελώς, να περάσουν την ζωή τους.
Ο προσωρινός ή μόνιμος φασίστας δεν ξεχωρίζει, στο πλήθος, λόγω οικονομικού επιπέδου αλλά λόγω ιδεών που έχει για τους άλλους ανθρώπους.
Φασίστας είναι αυτός που, με το έτσι θέλω, θα αποκλείσει τον διπλανό του από την οικονομική, συναισθηματική και ψυχολογική του πρόοδο. Θα του στερήσει την ελευθερία σκέψης και έκφρασης επειδή δεν ταιριάζει στο πρότυπο του.
Τον έχει καταδικάσει να πεθάνει χωρίς να τον περάσει από το δικαστήριο και χωρίς να του έχει αφήσει περιθώρια να αμυνθεί.
Επιμένει στην χρησιμοποίηση ακραίων μορφών βίας για την καθυπόταξη ολόκληρης της κοινωνίας,
Ο φασισμός, σαν πολιτική έκφραση, έχει φυτρώσει μετά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο παντού.
"Φασίστες" κατά περίπτωσιν είναι πολλοί: δεξιοί, ακροδεξιοί, εθνικιστές, νέο-ναζί, εθνικοσοσιαλιστές, πατριώτες, σοσιαλδημοκράτες, ιμπεριαλιστές, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, σιωνιστές, εθνικομπολσεβίκοι, σταλινικοί, τροτσκιστές, ρεφορμιστές, ρεβιζιονιστές, χούλιγκανς, απλοί τραμπούκοι.
Η αδιαμφισβήτητη μίμηση του φασισμού στην Ελλάδα είναι η Χρυσή Αυγή. Στην πλαστή και ψεύτικη ευημερία μας οι φασίστες ξεχωρίζουν κυρίως λόγω ακραίων εκδηλώσεων μίσους απέναντι στους αδύναμους.
Οι δημόσιες εμφανίσεις τους χαρακτηρίζονται από υβριστικό λεξιλόγιο ,ακόμα και μέσα στην Βουλή, κατεβάζοντας πάρα πολύ το επίπεδο του διαλόγου. Ανησυχητικό πολιτικό φαινόμενο αφού φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μετά την βροχή. Δεν μπήκανε από το παράθυρο στην Βουλή των Ελλήνων, στις τελευταίες εκλογές ψηφίστηκαν από πάνω από 300.000 Έλληνες !
Για τι τους απεχθάνομαι και με δυσκολία δέχομαι ότι η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής είναι αποτέλεσμα δημοκρατικών διαδικασιών; Επειδή αποτελούν απειλή για την δημοκρατία μας.
Δηλώνουν πατριώτες εθνικιστές, που αγωνίζονται για την μάνα πατρίδα, αλλά τραγουδάνε λάθος τον εθνικό ύμνο!
Επιλέγουν την βία (μπουνιές και γροθιές) αφού δεν έχουν επιχειρήματα και λεξιλόγιο. Είναι αντράκια ενάντια στους εύκολους στόχους, τις αδύναμες ομάδες μεταναστών (Μπαγκλαντεσιανούς, Πακιστανούς, Αφγανούς, Ινδούς, Ιρακινούς) αλλά μπροστά στους Σομαλούς, Σουδανούς ή Νιγηριανούς (που δρουν σαν συμμορίες με οπλισμό κι είναι και πιο γεροδεμένοι) γίνονται κότες.
Δηλώνουν αλληλέγγυοι με τον καταπιεσμένο λαό και το παίζουν Ρομπέν και σωτήρες αλλά δεν δείρανε κανέναν πλούσιο ή φοροφυγά και ούτε προτείνουν αλλαγές ουσιαστικές στην φορολογία των πλουσίων.
Αγωνίζονται για την επιβολή του Νόμου και της Τάξης αλλά οι ίδιοι παρανομούν και καταπατούν τους νόμους.
Οι ίδιοι αρνούνται την πνευματική τους σχέση με το φασισμό αλλά χαιρετάνε φασιστικά.
Έχουν την λαϊκή αποδοχή και την αναγνώριση των ΄΄καλών΄΄ πράξεων τους; Είναι υπερτιμημένη η επιρροή τους στους έλληνες;
Πως έφτασε ένας καθηγητής να απειλήσει με την Χρυσή Αυγή έναν φοβισμένο αλλοδαπό μαθητή;
Είναι μεμονωμένο περιστατικό μέσα στη σχολική μας πραγματικότητα ή θα αποτελέσει κανόνας στην επίλυση προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
(Το Παρόν εστάλη στο e-mail του Ramnousia)
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment