Μια πολύχρονη κόντρα κρύβεται πίσω από τη δολοφονία στο Μαλανδρίνο

 Η «άγνωστη» διαμάχη με πειθαρχικές ποινές και δικαστικά συμβούλια.

Μία πολυετής, «άγνωστη» διένεξη εντό ς και εκτός φυλακών με προειδοποιητικά έγγραφα που είχαν σταλεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης για το πρόβλημα «με τους οργισμένους κρατούμενους από τη μη παραγραφή των πειθαρχικών ποινών τους» φέρεται να κρύβεται τελικά πίσω από τον θάνατο προ μηνός του σωφρονιστικού υπαλλήλου Γιώργου Τσιρώνη.

Η τ ραγική ιστορία με την εν ψυχρώ δολοφονία του 46χρονου υπαλλήλου των φυλακών Μαλανδρίνου στις 25 Μαρτίου από τον αλβανό ποινικό Ιλία Καρέλι ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στις φυλακές Νιγρίτας αποδεικνύεται έναν μήνα αργότερα ότι σχετίζεται με μία πολύχρονη διαμάχη στον χώρο των φυλακών σχετικά με την «αξιολόγηση της συμπεριφοράς των κρατουμένων». Μάλιστα αποκαλύπτεται τώρα ότι γι' αυτόν τον λόγο είχαν υπάρξει και άλλες συμπλοκές μεταξύ κρατουμένων και σωφρονιστικών υπαλλήλων στους οποίους α πέδιδαν ότι «εκδικητικά θέλουν να τους κρατούν στις φυλακές».

Σύμφωνα λοιπόν με τα δικαστικά έγγραφα που αποκαλύπτει «Το Βήμα», ο ουσιαστικός και βασικός λόγος (πέρα από μία νέα ποινή ερήμην κάθειρξης για αγορά ναρκωτικών) που δεν αποφυλακίστηκε ο Ιλία Καρέλι ήταν μια απόφαση δικαστικού συμβουλίου σύμφωνα με την οποία «δεν είχε σωφρονισθεί επειδή έναν χρόνο νωρίτερα του είχαν βρει κινητό στο κελί του ενώ πριν από τέσσερα χρόνια είχε κτυπήσει έναν συγκρατούμενό του».

Ωστόσο αυτές οι ποινές με βάση το ισχύον νομικό καθεστώς δεν έπρεπε να συνεκτιμηθούν στο σκεπτικό της απόφασης για την υφ' όρων απόλυσή του αφού είχαν παραγραφεί.

Όμως όπως αναφέρεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας με αριθμό 92/2014 που εκδόθηκε στις 19 Μαρτίου 2014 (δηλαδή έξι μέρες πριν από τη δολοφονική επίθεση του εξοργισμένου Καρέλι στον άτυχο Γιώργο Τσιρώνη), «παρά το γεγονός ότι αυτές οι πειθαρχικές ποινές έχουν πλέον παραγραφεί και δεν λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση υφ' όρων απόλυσης και την από λόγ ους επιείκειας πρόταση της διεύθυνσης των φυλακών Μαλανδρίνου περί τούτου αποτελούν σαφείς ενδείξεις ότι ο κρατούμενος επέδειξε κακή διαγωγή, ενώ παράλληλα απέδειξαν ότι μέχρι τότε η διαγωγή του ήταν κατ' επίφαση και μόνο καλή, προσχηματική, ότι δεν έχει μεταμεληθεί και σωφρονισθεί. Σημαίνει ότι δεν επιτεύχθηκε ακόμη ο σκοπός για τον οποίο του επιβλήθηκε η εκτιόμενη στερητική της ελευθερίας ποινή, ότι ο πραγματικός χαρακτήρας του δεν έχει βελτιωθεί».

Έτσι απορρίφθηκε το τυπικά αποδεκτό αίτημά του για υφ' όρων απόλυσή του από τις φυλακές...

Ωστόσο όπως επισημαίνει το μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας κ. Αντώνης Αραβαντινός, «τα τελευταία χρόνια υπήρχε σ υνεχής αλληλογραφία σχετικά με το αν οι υπεύθυνοι των φυλακών πρέπει να αποστέλλουν στα δικαστικά συμβούλια που κρίνουν τις αποφυλακίσεις των κρατουμένων τους τις παραγραφείσες πειθαρχικές ποινές. Και αυτό διότι σε ποσοστό περίπου 70-80% τα δικαστικά συμβούλια συνεκτιμούν αυτές τις "σβησμένες" πειθαρχικές ποινές, αναιρώντας ουσιαστικά το νόημα σχετικών νομοσχεδίων για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Συνήθως η αποφυλάκιση των κρατουμένων έρχεται ύστερα από πολύμηνη εκκρεμότητα από τα συμβούλια που εξετάζουν σε δεύτερο βαθμό τις αιτήσ� �ις τους.

»Εμείς είχαμε αναφέρει στο υπουργείο Δικαιοσύνης ότι υπήρχε σωρεία περιστατικών με επιθέσεις κρατουμένων σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους γιατί θεωρούσαν ότι εκείνοι επέμεναν και έστελναν τα έγγραφα με τις σβησμένες πειθαρχικές ποινές τους, στα δικαστικά συμβούλια και αυτοί εγκλωβίζονταν στις � �υλακές. Δυστυχώς πλέον πιστεύω ότι η δολοφονία του Γιώργου Τσιρώνη από τον ανυπόμονο Ιλία Καρέλι είναι μία τέτοια περίπτωση με τη χειρότερη και την πιο τραγική εκδοχή και κατάληξη».

Το Βήμα

Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/