Έχει περάσει ένα γεμάτο 24ώρο. Και τέλος πάντων πρόκειται για μια υπόθεση που έχει ήδη συζητηθεί αρκετά. Το «πώς» και το «γιατί» στην απόφαση του Μίτσελ να αφήσει εκτός λίστας Τσάμπιονς Λιγκ, τον Ματιέ Ντοσεβί. Έναν ποδοσφαιριστή που ως τώρα έδ� �ιχνε να βρίσκεται στις πρώτες επιλογές, και να έχει κερδίσει την εκτίμηση του κόουτς ακόμη και σε ότι αφορά στην βασική 11άδα.
«Γιατί λοιπόν τον Ντοσεβί»; Πως ο Μίτσελ έφτασε σε αυτή την δύσκολη απόφαση; Διότι όσο και αν μοιάζει απλοϊκό δεν γίνονταν αλλιώς. Ο Ισπανός τεχνικός και στηρίζει και υποστηρίζει τον Ντοσεβί. Και πιστεύει ότι όντως πρόκειται για μια περίπτωση που μπορεί φέτος να βοηθήσει συνολικά την ομάδα, στον μικρό κύκλο του rotation. Στις 21 διαθέσιμες θέσεις της Ευρώπης όμως ήταν δεδομένο ότι δεν θα χωρούσαν όλ� �ι οι υπάρχοντες του ρόστερ. Ότι τρεις παίκτες έπρεπε να μείνουν εκτός. Η επιλογή του Φορτούνη, ακόμη και του Γκαζαριάν ήταν σαφώς ευκολότερες. Του Ντοσεβί το έφεραν και οι... συνθήκες.
Οι τραυματισμοί του Μανιάτη και του Ντινγκά στο ματς με τον Παναιτωλικό, αλλά και ο καιρός που λείπει ο Σιόβας έκαναν απαγορευτικό το «ρίσκο» να «κοπεί» κάποιος από τη μέση και πίσω. Δεν θα μπορούσε να κοπεί ο «φρέσκος» Μιλιβόγεβιτς γιατί ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έχει διαθέσιμο κόφτη στο ματς της πρεμιέρας με την Ατλέτικο.
Ούτε ο Μπουχαλάκης γι ατί υπάρχει συγκεκριμένο όριο στους έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν θα μπορούσε να κοπεί ούτε ο Σαλίνο (που με βάση το ρεπορτάζ ήταν και εκείνος έστω για λίγο υποψήφιος) διότι πάλι η πιθανή απουσία του Μανιάτη θα άφηνε μοναδικό διαθέσιμο δεξιό μπακ τον Ελαμπντελαουί.
Και υπάρχουν πολλές μέρες μπροστά. Δεν παίζεις με τη... φωτιά. Οι πολλοί λοιπόν ως το κέντρο συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και δίνουν από τουλάχιστον δύο επιλογές στο πλάνο. Ελαμπντελαουί και Σαλίνο δεξιά. Δύο ζευγάρια στόπερ (Μποτία-Αμπιντάλ, Αυλωνίτης-Σιόβας). Δύο μπακ αρ� �στερά (Μαζουακού και Γιαννούλης). Δύο κόφτες (Μιλιβόγιεβιτς, Ντινγκά), δύο «8άρια» (Κασάμι, Μπουχαλάκης) και «μπαλαντέρ» για τις δύο αυτές θέσεις και όχι μόνο ο Γιάννης Μανιάτης.
Στην επίθεση ο Διαμαντάκος είναι μια κατηγορία μόνος του και δεν πιάνει θέση στη λίστα των «21». Θέσεις δόθηκαν λοιπόν μόνο στον Μήτρογλου και τον Μπενίτες. Αν προσθέσεις και τους τερματοφύλακες (Ρομπέρτο και Μέγιερι) φτάνεις ήδη στους 17. Αναμενόμενα λοιπόν θα έπρεπε εκείνοι που δεν χωράνε να προκύψουν από τους μέσο-επιθετικούς. Εκεί όπου έμειναν μόλις τέσσε ρα «εισιτήρια» για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Τσόρι, αδιαπραγμάτευτα. Ο Αφελάι με τις μεγάλες παραστάσεις και την προσδοκία ότι μπορεί να γίνει «κάνω τη διαφορά» για την ομάδα επίσης. Ο Φουστέρ; Ας μην το συζητάμε καλύτερα.
Αρχηγός πια. Και ο μοναδικός που μπορεί να παίξει και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό. Πολύ σημαντικός στη χημεία της ομάδας, και ακόμη σημαντικότερος τώρα στην αρχή. Τώρα που ο Μίτσελ θα ψάξει για «ομοιογένεια» βγάζοντας στην πρώτη γραμμή τις παλιοσειρές! Και μπορεί να παίξει αριστερά και ο Κασάμι. Μπορεί και � � Μαζουακού.
Η μια θέση λοιπόν που έμεινε διαθέσιμη διεκδικήθηκε από τον Ντουρμάζ και τον Ντοσεβί. Ένας από τους δύο θα έμενε εκτός, σε μια απόφαση αμιγώς ποδοσφαιρική. Ο Μίτσελ επέλεξε τον δεύτερο. Γιατί προφανώς ενστερνίζεται αυτό που συζητιέται πολύ όσο καιρό ο Σουηδός είναι στην Ελλάδα. Ότι στις προπονήσεις δείχνει ένα πρόσωπο που... προσεχώς θα τον κάνει θέμα συζήτησης και σε «δημόσια θέα». Πολύ καλός παίκτης. Αυτό λένε οι συμπαίκτες του στον Ρέντη. Με ικανότητα στο «ένας με έναν», με εμπνεύσεις, με ιδιαίτερη δημιουργία. Για να μ� �ει ο Ντουρμάζ λοιπόν έμεινε έξω ο Ντοσεβί. Και αυτό είναι όλο. Όπως έξω θα έμενε και ο Σαβιόλα (ήταν αποφασισμένο από τον προπονητή εδώ και εβδομάδες) αν έμενε.
Αν λοιπόν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Μανιάτη, αν δεν υπήρχε και η δεύτερη ατυχία με τον Ντινγκά στο Αγρίνιο ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Έτσι όπως εξελίχθηκαν ο κόουτς δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Δεν το είχε αποφασίσει. Του προέκυψε. Και αυτό έχουμε την εντύπωση ότι θα αποδειχθεί από τον χρόνο συμμετοχής που θα πάρει ο Ντοσεβί στην Ελλάδα. Από την παρουσία του � �το «μικρό» rotation που θα γίνεται στις πτέρυγες.
«Γιατί λοιπόν τον Ντοσεβί»; Πως ο Μίτσελ έφτασε σε αυτή την δύσκολη απόφαση; Διότι όσο και αν μοιάζει απλοϊκό δεν γίνονταν αλλιώς. Ο Ισπανός τεχνικός και στηρίζει και υποστηρίζει τον Ντοσεβί. Και πιστεύει ότι όντως πρόκειται για μια περίπτωση που μπορεί φέτος να βοηθήσει συνολικά την ομάδα, στον μικρό κύκλο του rotation. Στις 21 διαθέσιμες θέσεις της Ευρώπης όμως ήταν δεδομένο ότι δεν θα χωρούσαν όλ� �ι οι υπάρχοντες του ρόστερ. Ότι τρεις παίκτες έπρεπε να μείνουν εκτός. Η επιλογή του Φορτούνη, ακόμη και του Γκαζαριάν ήταν σαφώς ευκολότερες. Του Ντοσεβί το έφεραν και οι... συνθήκες.
Οι τραυματισμοί του Μανιάτη και του Ντινγκά στο ματς με τον Παναιτωλικό, αλλά και ο καιρός που λείπει ο Σιόβας έκαναν απαγορευτικό το «ρίσκο» να «κοπεί» κάποιος από τη μέση και πίσω. Δεν θα μπορούσε να κοπεί ο «φρέσκος» Μιλιβόγεβιτς γιατί ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έχει διαθέσιμο κόφτη στο ματς της πρεμιέρας με την Ατλέτικο.
Ούτε ο Μπουχαλάκης γι ατί υπάρχει συγκεκριμένο όριο στους έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν θα μπορούσε να κοπεί ούτε ο Σαλίνο (που με βάση το ρεπορτάζ ήταν και εκείνος έστω για λίγο υποψήφιος) διότι πάλι η πιθανή απουσία του Μανιάτη θα άφηνε μοναδικό διαθέσιμο δεξιό μπακ τον Ελαμπντελαουί.
Και υπάρχουν πολλές μέρες μπροστά. Δεν παίζεις με τη... φωτιά. Οι πολλοί λοιπόν ως το κέντρο συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και δίνουν από τουλάχιστον δύο επιλογές στο πλάνο. Ελαμπντελαουί και Σαλίνο δεξιά. Δύο ζευγάρια στόπερ (Μποτία-Αμπιντάλ, Αυλωνίτης-Σιόβας). Δύο μπακ αρ� �στερά (Μαζουακού και Γιαννούλης). Δύο κόφτες (Μιλιβόγιεβιτς, Ντινγκά), δύο «8άρια» (Κασάμι, Μπουχαλάκης) και «μπαλαντέρ» για τις δύο αυτές θέσεις και όχι μόνο ο Γιάννης Μανιάτης.
Στην επίθεση ο Διαμαντάκος είναι μια κατηγορία μόνος του και δεν πιάνει θέση στη λίστα των «21». Θέσεις δόθηκαν λοιπόν μόνο στον Μήτρογλου και τον Μπενίτες. Αν προσθέσεις και τους τερματοφύλακες (Ρομπέρτο και Μέγιερι) φτάνεις ήδη στους 17. Αναμενόμενα λοιπόν θα έπρεπε εκείνοι που δεν χωράνε να προκύψουν από τους μέσο-επιθετικούς. Εκεί όπου έμειναν μόλις τέσσε ρα «εισιτήρια» για το Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Τσόρι, αδιαπραγμάτευτα. Ο Αφελάι με τις μεγάλες παραστάσεις και την προσδοκία ότι μπορεί να γίνει «κάνω τη διαφορά» για την ομάδα επίσης. Ο Φουστέρ; Ας μην το συζητάμε καλύτερα.
Αρχηγός πια. Και ο μοναδικός που μπορεί να παίξει και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό. Πολύ σημαντικός στη χημεία της ομάδας, και ακόμη σημαντικότερος τώρα στην αρχή. Τώρα που ο Μίτσελ θα ψάξει για «ομοιογένεια» βγάζοντας στην πρώτη γραμμή τις παλιοσειρές! Και μπορεί να παίξει αριστερά και ο Κασάμι. Μπορεί και � � Μαζουακού.
Η μια θέση λοιπόν που έμεινε διαθέσιμη διεκδικήθηκε από τον Ντουρμάζ και τον Ντοσεβί. Ένας από τους δύο θα έμενε εκτός, σε μια απόφαση αμιγώς ποδοσφαιρική. Ο Μίτσελ επέλεξε τον δεύτερο. Γιατί προφανώς ενστερνίζεται αυτό που συζητιέται πολύ όσο καιρό ο Σουηδός είναι στην Ελλάδα. Ότι στις προπονήσεις δείχνει ένα πρόσωπο που... προσεχώς θα τον κάνει θέμα συζήτησης και σε «δημόσια θέα». Πολύ καλός παίκτης. Αυτό λένε οι συμπαίκτες του στον Ρέντη. Με ικανότητα στο «ένας με έναν», με εμπνεύσεις, με ιδιαίτερη δημιουργία. Για να μ� �ει ο Ντουρμάζ λοιπόν έμεινε έξω ο Ντοσεβί. Και αυτό είναι όλο. Όπως έξω θα έμενε και ο Σαβιόλα (ήταν αποφασισμένο από τον προπονητή εδώ και εβδομάδες) αν έμενε.
Αν λοιπόν δεν υπήρχε ο τραυματισμός του Μανιάτη, αν δεν υπήρχε και η δεύτερη ατυχία με τον Ντινγκά στο Αγρίνιο ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Έτσι όπως εξελίχθηκαν ο κόουτς δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Δεν το είχε αποφασίσει. Του προέκυψε. Και αυτό έχουμε την εντύπωση ότι θα αποδειχθεί από τον χρόνο συμμετοχής που θα πάρει ο Ντοσεβί στην Ελλάδα. Από την παρουσία του � �το «μικρό» rotation που θα γίνεται στις πτέρυγες.
Πηγή: http://kafeneio-gr.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment